ملاء اعلی

یکی از مراتب و درجات عالی در لاس مند بودن توانایی لاس زدن در ملاء عام است. خلوت به طور طبیعی و طبعی تنش جنسی رو افزایش می ده ( پیامبر هم گفته بود بنده خدا که نفر سوم شیطانه و این صوبتا، ما گوش نگرفتیم) و این افزایش تنش ممکنه حس زیبایی شناسی رو متاثر کنه. طوری که اگر لاسی رو که زدید ضبط کنند و بعد برای خودتون پخش کنند بابتش شرمنده و متاسف بشید. در ملاء عام اما، صرف نظر از اینکه باید اونقدر اعتماد به نفس داشته باشی که یک مشت آدم جاجوی خودبین رو که نفس لاس و لاس مندی رو شماتت می کنند به تخمت بگیری حس زیبایی شناسی هم به صورت بدون وقفه ( منظورم مستمر نیست، منظورم real time بود. معادل در فارسی عمومی پیدا نکردم از معادل وجود در مهندسی نرم افزار استفاده کردم) با معیارهای به مراتب سختگیرانه تری لاس شما رو قضاوت می کنه. لاس زنندگان در ملاء عام در واقع بواسطه این در ملاء عام لاس زدن در واقع سیر من الخلق الی الحق تجربه می کنند (ر.ک: اسفار اربعه) و ثواب مضاعف می برند اگر طوری رفتار کنند که تماشاچی ها هم معذب نباشند و بتونن دل بسپرن به این لاس مندی چرا که اون موقع در واقع سیر مع الخلق الی حق می کنند (ر.ک همان) و اگر خدا قبول کند قسمتشان سیر فی الحق بالحق (ر.ک همان) خواهد بود.
پ.ن: البت حساب این عزیزان لاس مند، اعم از خواهران ارجمند و برادران دردمند رو باید جدا کرد از اونهایی که مثل اسب آبی لاس می زنند ( حوصله لینک دادن ندارم خودتون سرچ کنید) و این قدر دریده اند که دیده شدن چنین چندشی در ملاء عام به هیچ جاشون نیست.