قصدم از نوشتن این پست اظهار فضل در مورد کتاب روضه الشهداء و غیره و ذالک نبود. فقط می خواستم اشاره کنم وقتی جوادیساری گوش می دم احساس می کنم خیلی قرابت فرمی بین حضرتش و صداهای تولید شده توسط روضه خوانان محترم وجود دارد. نمی دونم کدومشون کپی کدوم هستند، اما، مسئله جای تامل داره. خیلی از فرمهای مهم و مشهور موسیق ایرانی میراث موسیقی شبیه خوانی هستند نمی دونم آیا همین فرمها به روضه خوانی و سپس موسیقی کافه ای وارد شده اند؟ موسیقی کافه ای تحت تاثیر چیزهای دیگری ، مثلا نقالی، فرمهایی را ایجاد کرده که بعدا در روضه خوان مورد استفاده قرار گرفته اند یا....
کلا به اینکه یک اتفاق موسیقایی مهم تحت تاثیر شکل گیری روضه خوانی افتاده باشد سخت بدبینم. روضه خوان جماعت ( آخوند جماعت) ذاتا مرده خور تشریف دارند. به هر حال اگر کسی از دوستان در این مورد دانشی دارد از زکاتش غافل نشود که صدقه هفتاد نوع بلا و مرگ بد را دفع می کند.
پ.ن: یک نگاه سرسری به وضع و حال روضه خوانهای این دوره و زمانه شما را مطمئن می سازد که این جماعت قطعا و یقینا به جواد یساری را در همه ابعاد زندگی مرشد و مقتدای خود قرار داده اند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر